- آیا میدانستید یک کلمه ساده مانند “pants” در آمریکا و بریتانیا دو معنی کاملاً متفاوت و شرمآور دارد؟
- چگونه میتوانید مانند یک فرد محلی در لندن یا نیویورک صحبت کنید و از سوءتفاهمهای خندهدار جلوگیری نمایید؟
- آیا با اسلنگهای رایج مربوط به پول، غذا و احوالپرسی در این دو کشور آشنا هستید؟
- چرا یادگیری تفاوت اسلنگ آمریکایی و بریتانیایی برای هر زبانآموزی ضروری است؟
در این مقاله جامع، به تمام این سوالات و بسیاری نکات دیگر پاسخ خواهیم داد. دنیای انگلیسی فقط به گرامر و لغات رسمی محدود نمیشود؛ این زبان سرشار از اصطلاحات و اسلنگهایی است که به آن رنگ و بوی محلی میبخشند. درک تفاوت اسلنگ آمریکایی و بریتانیایی نه تنها به شما کمک میکند تا فیلمها و موسیقیها را بهتر بفهمید، بلکه باعث میشود در مکالمات روزمره طبیعیتر و روانتر به نظر برسید. با ما همراه باشید تا سفری جذاب به دنیای واژگان عامیانه این دو فرهنگ داشته باشیم و با مثالهای جالب، شما را برای همیشه از سردرگمی نجات دهیم.
چرا اسلنگها اینقدر متفاوت هستند؟ ریشههای فرهنگی
قبل از اینکه به لیست بلند بالای کلمات بپردازیم، بهتر است بدانیم چرا اصلاً این تفاوتها وجود دارند. زبان انگلیسی، مانند هر پدیده زنده دیگری، در طول زمان و تحت تأثیر فرهنگ، تاریخ و رویدادهای اجتماعی تکامل پیدا کرده است. پس از جدایی مستعمرات آمریکا از بریتانیا، این دو کشور مسیرهای فرهنگی متفاوتی را طی کردند. این جدایی جغرافیایی و فرهنگی باعث شد که هر کدام از این دو ملت، برای توصیف تجربیات، اشیاء و احساسات جدید خود، واژگان منحصربهفردی را خلق کنند.
در بریتانیا، بسیاری از اسلنگها ریشه در تاریخ غنی این کشور، لهجههای منطقهای مختلف (مانند کاکنی در لندن) و سیستم طبقاتی دارند. از سوی دیگر، اسلنگهای آمریکایی اغلب تحت تأثیر موجهای مهاجرت از سراسر جهان، فرهنگ پاپ، موسیقی (بهویژه جاز و هیپ-هاپ) و نوآوریهای تکنولوژیک شکل گرفتهاند. به همین دلیل است که یادگیری تفاوت اسلنگ آمریکایی و بریتانیایی مانند باز کردن پنجرهای به روح این دو فرهنگ است.
واژگان روزمره: تفاوتهای کلیدی که باید بدانید
بیایید با کلماتی شروع کنیم که در زندگی روزمره به طور مداوم با آنها سروکار داریم. اینها همان کلماتی هستند که ندانستن تفاوتشان میتواند منجر به سوءتفاهمهای جدی یا خندهدار شود. در جدول زیر، برخی از مهمترین تفاوتها را مشاهده میکنید.
| مفهوم (فارسی) | اسلنگ آمریکایی (American Slang) | اسلنگ بریتانیایی (British Slang) |
|---|---|---|
| آپارتمان | Apartment | Flat |
| شلوار | Pants | Trousers |
| لباس زیر (شورت مردانه) | Underwear / Boxers | Pants |
| پوشک بچه | Diaper | Nappy |
| آسانسور | Elevator | Lift |
| پیادهرو | Sidewalk | Pavement |
| پاییز | Fall | Autumn |
| تعطیلات | Vacation | Holiday (Hols) |
| آشغال / زباله | Trash / Garbage | Rubbish / Bin |
| کد پستی | Zip Code | Postcode |
همانطور که میبینید، کلمه “Pants” یکی از معروفترین مثالهاست. اگر در آمریکا بگویید “I like your pants”، از شلوار طرف مقابل تعریف کردهاید. اما اگر همین جمله را در بریتانیا بگویید، در واقع از لباس زیر او تعریف کردهاید که میتواند بسیار عجیب و نامناسب باشد! این یک نمونه کلاسیک از اهمیت درک تفاوت اسلنگ آمریکایی و بریتانیایی است.
دنیای خوراکیها و غذا: از چیپس تا بیسکوییت
غذا بخش مهمی از فرهنگ هر کشور است و اسلنگهای مربوط به آن نیز بسیار رایج هستند. اگر در یک رستوران یا فروشگاه انگلیسیزبان هستید، دانستن این تفاوتها به شما کمک میکند دقیقاً همان چیزی را سفارش دهید که میخواهید.
میانوعدهها و شیرینیجات
- چیپس سیبزمینی (خلالی و سرخشده): در آمریکا به آن French Fries یا فقط Fries میگویند. اما در بریتانیا، این غذا Chips نام دارد. غذای معروف “Fish and Chips” را به خاطر بیاورید.
- چیپس (ورقههای نازک در بسته): چیزی که آمریکاییها به آن Chips (مثلاً Potato Chips) میگویند، در بریتانیا Crisps نامیده میشود.
- بیسکوییت: در آمریکا، Biscuit معمولاً به نوعی نان کوچک، نرم و شورمزه گفته میشود که کنار غذا (مثلاً مرغ سوخاری) سرو میشود. اما در بریتانیا، Biscuit به همان چیزی گفته میشود که آمریکاییها به آن Cookie (کلوچه یا بیسکوییت شیرین) میگویند.
- آبنبات: آمریکاییها از کلمه Candy استفاده میکنند، در حالی که بریتانیاییها به آن Sweets میگویند.
بنابراین، اگر در لندن هوس سیبزمینی سرخکرده کردید، باید “Chips” سفارش دهید و اگر چیپس بستهبندی شده خواستید، باید دنبال “Crisps” بگردید. این تفاوتهای ظریف میتوانند تجربه شما از سفر و زندگی در این کشورها را کاملاً تغییر دهند.
اصطلاحات مربوط به پول و کار
وقتی صحبت از پول میشود، هر دو فرهنگ اصطلاحات عامیانه خاص خود را دارند. یادگیری این اسلنگها به شما کمک میکند تا مکالمات غیررسمی در مورد مسائل مالی را بهتر درک کنید.
اسامی عامیانه برای پول
در آمریکا، برای پول از کلماتی مانند Bucks (برای دلار)، Dough، Greenbacks یا Cash استفاده میشود. مثلاً “It costs twenty bucks” یعنی “قیمتش بیست دلار است”.
در بریتانیا، اسلنگهای مربوط به پول بسیار متنوعتر و جالبتر هستند:
- Quid: این رایجترین اسلنگ برای پوند است. “Ten quid” یعنی “ده پوند”. این کلمه جمع بسته نمیشود (نمیگوییم quids).
- Fiver: یک اسکناس پنج پوندی.
- Tenner: یک اسکناس ده پوندی.
- Dosh / Moolah: کلمات کلی برای پول، معادل “Dough” در آمریکا.
اصطلاحات کاری
در محیط کار نیز تفاوتهایی وجود دارد. برای مثال، اگر یک آمریکایی بگوید “I got laid off”، یعنی از کار اخراج شده (معمولاً به دلایل اقتصادی). در بریتانیا، اصطلاح رایجتر برای این وضعیت “I was made redundant” است. همچنین، وقتی کسی در بریتانیا میگوید “I’m knackered”، یعنی از شدت کار به شدت خسته است، در حالی که یک آمریکایی ممکن است بگوید “I’m beat” یا “I’m wiped out”.
تعریف و توصیف افراد: از دوست صمیمی تا آدم عجیب
نحوه خطاب قرار دادن دوستان و توصیف ویژگیهای افراد نیز یکی دیگر از زمینههای اصلی تفاوت اسلنگ آمریکایی و بریتانیایی است.
خطاب قرار دادن دوستان
- آمریکا: کلماتی مانند Dude، Bro، Man، Pal و Buddy بسیار رایج هستند. “Hey dude, what’s up?” یک احوالپرسی بسیار معمول است.
- بریتانیا: رایجترین کلمه برای دوست صمیمی Mate است. “Alright, mate?” یک روش بسیار متداول برای سلام و احوالپرسی است. کلمات دیگری مانند Pal و Chum نیز استفاده میشوند اما Mate بسیار فراگیرتر است.
توصیف افراد
فرض کنید میخواهید بگویید یک نفر جذاب است. در آمریکا، ممکن است از کلمات Hot، Cute یا Gorgeous استفاده کنید. در بریتانیا، علاوه بر اینها، از اسلنگهایی مانند Fit یا Lush نیز استفاده میشود. “That guy is really fit” در بریتانیا یعنی “آن پسر خیلی جذاب است” و ربطی به آمادگی جسمانی او ندارد!
برای توصیف یک فرد عجیب و غریب، آمریکاییها از Weirdo یا Creeper استفاده میکنند. در بریتانیا ممکن است از کلمه Dodgy برای توصیف فرد یا موقعیت مشکوک استفاده کنند. مثلاً “He looks a bit dodgy” یعنی “او کمی مشکوک به نظر میرسد”.
اصطلاحات بیانگر احساسات: از خوشحالی تا عصبانیت
بیان احساسات به زبان عامیانه بخش مهمی از ارتباطات روزمره است. در ادامه چند مثال کلیدی در این زمینه آورده شده است.
ابراز خوشحالی و رضایت
یک آمریکایی برای ابراز خوشحالی زیاد ممکن است بگوید “I’m pumped” یا “I’m stoked”. اما در بریتانیا، اصطلاح “I’m chuffed” بسیار رایج است که یعنی “من خیلی خوشحال و راضی هستم”. همچنین عبارت “Pleased as punch” نیز همین معنی را میدهد.
ابراز ناراحتی یا عصبانیت
وقتی کسی در بریتانیا عصبانی است، ممکن است بگوید “I’m pissed off”. نکته جالب اینجاست که در انگلیسی آمریکایی، “pissed” به تنهایی به معنی “مست” است، در حالی که در بریتانیا به معنی “عصبانی” است. این یکی دیگر از تلههای زبانی است! برای گفتن “عصبانی” در آمریکا، از “pissed off” استفاده میشود. یک بریتانیایی ممکن است برای نشان دادن ناراحتی و بیحوصلگی بگوید “It did my head in” یعنی “کلافهام کرد”.
نتیجهگیری: کدام اسلنگ را یاد بگیریم؟
پس از بررسی این همه تفاوت، شاید این سوال برایتان پیش بیاید که کدام را باید یاد گرفت. پاسخ ساده است: بستگی به هدف شما دارد. اگر قصد سفر، تحصیل یا کار در آمریکا را دارید، طبیعتاً تمرکز بر اسلنگهای آمریکایی منطقیتر است. اگر مقصد شما بریتانیا، استرالیا یا نیوزلند است، بهتر است با اسلنگهای بریتانیایی آشناتر شوید.
با این حال، بهترین رویکرد این است که با هر دو آشنا باشید. در دنیای جهانی شده امروز، به لطف فیلمها، سریالها، موسیقی و اینترنت، مرزهای زبانی روزبهروز کمرنگتر میشوند. بسیاری از بریتانیاییها اسلنگهای آمریکایی را میفهمند و برعکس. مهمترین نکته این است که به مخاطب و موقعیت توجه کنید. یادگیری تفاوت اسلنگ آمریکایی و بریتانیایی نه تنها شما را از سوءتفاهمها دور نگه میدارد، بلکه دانش زبانی شما را عمیقتر کرده و به شما کمک میکند تا با اعتمادبهنفس بیشتری با افراد بومی ارتباط برقرار کنید. پس از این به بعد، با دقت بیشتری به کلماتی که میشنوید گوش دهید و از کشف این دنیای رنگارنگ لذت ببرید.
