مجله آموزش زبان EnglishVocabulary.ir

فریزال ورب در زمان گذشته

در این مقاله جامع، به تمام این سوالات کلیدی پاسخ خواهیم داد و به شما کمک می‌کنیم تا یک بار برای همیشه بر استفاده از فریزال ورب در زمان گذشته مسلط شوید. فریزال ورب‌ها (Phrasal Verbs) یکی از چالش‌برانگیزترین اما در عین حال پرکاربردترین بخش‌های زبان انگلیسی هستند. استفاده صحیح از آن‌ها در زمان گذشته، مکالمات و نوشتار شما را طبیعی‌تر و روان‌تر جلوه می‌دهد. با دنبال کردن نکات و مثال‌های این راهنما، با اطمینان کامل از این افعال در جملات گذشته خود استفاده خواهید کرد.

📌 موضوع مشابه و کاربردی:تفاوت “Noob” و “Newbie” (به همه نگو نوب!)

فریزال ورب چیست؟ نگاهی کوتاه به ساختار آن

قبل از اینکه به سراغ بحث اصلی، یعنی فریزال ورب در زمان گذشته برویم، بهتر است مروری سریع بر تعریف و ساختار آن‌ها داشته باشیم. فریزال ورب از ترکیب یک فعل اصلی (Main Verb) با یک یا چند حرف اضافه یا قید (Particle) ساخته می‌شود. این ترکیب، معنایی کاملاً جدید و متفاوت از معنای تک‌تک کلمات ایجاد می‌کند. برای مثال:

همانطور که می‌بینید، معنای ترکیب کاملاً متفاوت است. این ویژگی باعث می‌شود که یادگیری آن‌ها کمی چالش‌برانگیز باشد، اما با تمرین و تکرار می‌توانید بر آن‌ها مسلط شوید.

📌 توصیه می‌کنیم این را هم ببینید:معادل “خاک تو سرت” به انگلیسی چی میشه؟ (دعوای خیابانی)

قانون طلایی: فقط فعل اصلی تغییر می‌کند!

مهم‌ترین و اساسی‌ترین قانونی که باید برای استفاده از فریزال ورب در زمان گذشته به خاطر بسپارید این است: فقط و فقط بخش فعل (Verb) تغییر می‌کند و به زمان گذشته تبدیل می‌شود. بخش دوم، یعنی حرف اضافه یا قید (Particle)، همیشه ثابت باقی می‌ماند. این قانون، صرف‌نظر از باقاعده یا بی‌قاعده بودن فعل، همیشه صادق است.

ساختار: Verb (Past Tense) + Particle

برای مثال، فریزال ورب turn on (روشن کردن) را در نظر بگیرید. برای تبدیل آن به گذشته، فقط فعل turn تغییر می‌کند:

همانطور که می‌بینید، on هیچ تغییری نکرده است.

📌 پیشنهاد ویژه برای شما:تفاوت خنده‌دار Chips در انگلیس و آمریکا (سیب‌زمینی سرخ کرده؟)

انواع فریزال ورب در زمان گذشته: باقاعده و بی‌قاعده

درست مانند افعال عادی در زبان انگلیسی، فریزال ورب‌ها نیز بر اساس فعل اصلی‌شان به دو دسته باقاعده (Regular) و بی‌قاعده (Irregular) تقسیم می‌شوند.

۱. فریزال ورب‌های باقاعده (Regular Phrasal Verbs)

اگر فعل اصلی یک فریزال ورب باقاعده باشد، برای تبدیل آن به زمان گذشته کافی است پسوند -ed یا -d را به انتهای فعل اضافه کنیم. این ساده‌ترین حالت برای ساخت فریزال ورب در زمان گذشته است.

در جدول زیر چند مثال از فریزال ورب‌های باقاعده در زمان گذشته آورده شده است:

فریزال ورب (حال ساده) فریزال ورب (گذشته ساده) معنی مثال در زمان گذشته
look for looked for جستجو کردن I looked for my keys everywhere.
call off called off کنسل کردن They called off the meeting due to the rain.
turn off turned off خاموش کردن She turned off the lights before leaving.
carry on carried on ادامه دادن She carried on working despite being tired.
ask out asked out به قرار دعوت کردن He finally asked her out on a date.

۲. فریزال ورب‌های بی‌قاعده (Irregular Phrasal Verbs)

چالش اصلی در استفاده از فریزال ورب در زمان گذشته، مربوط به افعال بی‌قاعده است. اگر فعل اصلی یک فریزال ورب بی‌قاعده باشد، شکل گذشته آن از قانون خاصی پیروی نمی‌کند و باید شکل گذشته فعل را از قبل بلد باشید. در این حالت نیز، حرف اضافه یا قید (Particle) بدون تغییر باقی می‌ماند.

جدول زیر شامل چند مثال رایج از فریزال ورب‌های بی‌قاعده است:

فریزال ورب (حال ساده) فریزال ورب (گذشته ساده) معنی مثال در زمان گذشته
wake up woke up بیدار شدن I woke up early this morning.
give up gave up تسلیم شدن، دست کشیدن He gave up smoking last year.
go out went out بیرون رفتن They went out for dinner last night.
break down broke down خراب شدن My car broke down on the highway.
find out found out فهمیدن، کشف کردن We found out the truth yesterday.
take off took off درآوردن (لباس)، بلند شدن (هواپیما) She took off her shoes.
📌 نگاهی به این مقاله بیندازید:اصطلاح “No Pain, No Gain”: فقط یه شعار نیست!

فریزال ورب‌های جداشدنی و جدا نشدنی در زمان گذشته

یکی دیگر از جنبه‌های مهم فریزال ورب‌ها، قابلیت جدا شدن یا نشدن آن‌هاست. این ویژگی در زمان گذشته نیز حفظ می‌شود.

فریزال ورب‌های جداشدنی (Separable Phrasal Verbs)

در این نوع فریزال ورب‌ها، مفعول (Object) می‌تواند بین فعل و حرف اضافه قرار بگیرد. این ساختار در زمان گذشته نیز کاملاً صدق می‌کند.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

نکته بسیار مهم: اگر مفعول جمله یک ضمیر (pronoun) مانند it, them, me, him, her باشد، حتماً باید بین فعل و حرف اضافه قرار بگیرد. قرار دادن ضمیر بعد از حرف اضافه اشتباه گرامری محسوب می‌شود.

فریزال ورب‌های جدا نشدنی (Inseparable Phrasal Verbs)

در این نوع فریزال ورب‌ها، فعل و حرف اضافه همیشه کنار هم باقی می‌مانند و مفعول باید بعد از کل عبارت بیاید. این قانون در زمان گذشته نیز تغییری نمی‌کند.

📌 شاید این مطلب هم برایتان جالب باشد:معنی “Gains” (سود بانکی یا عضله؟)

اشتباهات رایج در استفاده از فریزال ورب در زمان گذشته

زبان‌آموزان اغلب هنگام استفاده از این ساختارها دچار اشتباهات تکراری می‌شوند. آگاهی از این اشتباهات به شما کمک می‌کند تا از آن‌ها دوری کنید.

  1. تغییر دادن حرف اضافه (Particle): همانطور که تاکید شد، بزرگترین اشتباه، تلاش برای گذشته کردن بخش دوم فریزال ورب است. همیشه به یاد داشته باشید که حرف اضافه یا قید ثابت است.
  2. فراموش کردن شکل بی‌قاعده فعل: بسیاری از زبان‌آموزان به اشتباه به افعال بی‌قاعده -ed اضافه می‌کنند. (مثلاً: gived up به جای gave up). حتماً لیست افعال بی‌قاعده را مرور کنید.
  3. قرار دادن اشتباه ضمیر مفعولی: همانطور که در بخش فریزال ورب‌های جداشدنی گفته شد، قرار دادن ضمیر مفعولی (it, them, him) بعد از یک فریزال ورب جداشدنی یک اشتباه رایج و بزرگ است. (مثال غلط: I picked up them. صحیح: I picked them up.)
📌 این مقاله را از دست ندهید:چرا نباید به استاد دانشگاه بگیم “Teacher”؟ (توهینه!)

جمع‌بندی و نکات نهایی برای تسلط کامل

تسلط بر استفاده از فریزال ورب در زمان گذشته نیازمند تمرین و توجه به جزئیات است. برای موفقیت در این مسیر، نکات زیر را همیشه به خاطر داشته باشید:

با رعایت این اصول و تمرین مستمر، به راحتی می‌توانید از این بخش مهم گرامر انگلیسی در مکالمات و نوشتار روزمره خود استفاده کرده و سطح زبان خود را به شکل چشمگیری ارتقا دهید.

این پست چقدر برای شما مفید بود؟

برای امتیاز دادن روی ستاره‌ها کلیک کنید!

امتیاز میانگین 4.9 / 5. تعداد رای‌ها: 451

اولین نفری باشید که به این پست امتیاز می‌دهد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *