- آیا میدانید چگونه ساختار جملات آینده را با فریزال وربها به درستی شکل دهید؟
- تفاوت کاربرد «will» و «be going to» با فریزال وربها در چیست؟
- چطور میتوان فریزال وربهای جداشدنی و جدانشدنی را در زمان آینده به کار برد؟
- چه اشتباهات رایجی در استفاده از فریزال ورب در زمان آینده وجود دارد که باید از آنها اجتناب کنید؟
در این مقاله، به تمام این سوالات به طور کامل پاسخ خواهیم داد و به شما نشان میدهیم که چگونه با اطمینان کامل از فریزال ورب در زمان آینده استفاده کنید. بسیاری از زبانآموزان با ترکیب این دو مفهوم گرامری دچار چالش میشوند، اما با درک چند قانون ساده و مشاهده مثالهای کاربردی، میتوانید به راحتی بر این مبحث مسلط شوید. ما قدم به قدم ساختارهای مختلف زمان آینده را بررسی کرده و نحوه جایگیری صحیح فریزال وربها را در هر یک از آنها تشریح خواهیم کرد تا دیگر هیچگاه در مکالمات و نوشتههای خود دچار تردید نشوید.
درک ساختار اصلی: فریزال ورب در زمان آینده
پیش از آنکه به سراغ جزئیات و ساختارهای مختلف برویم، بیایید نگاهی به فرمول کلی استفاده از فریزال وربها در زمان آینده بیندازیم. خبر خوب این است که قوانین اصلی بسیار ساده هستند. شما فعل کمکی زمان آینده (مانند will یا be going to) را قبل از فریزال ورب قرار میدهید. بخش اصلی فریزال ورب (فعل) به صورت ساده و بدون تغییر باقی میماند.
فرمول کلی به این شکل است:
Subject + Future Auxiliary Verb (will / be going to) + Phrasal Verb (base form) + …
برای مثال، فریزال ورب “look after” (مراقبت کردن) را در نظر بگیرید. برای استفاده از آن در زمان آینده، میگوییم:
- I will look after your cat while you’re away. (من از گربهات مراقبت خواهم کرد وقتی نیستی.)
- She is going to look after her little brother. (او قصد دارد از برادر کوچکترش مراقبت کند.)
همانطور که میبینید، خود فریزال ورب تغییری نمیکند. تمام بار گرامری زمان آینده بر دوش فعل کمکی است. این اصل برای تمام فریزال وربها، چه جداشدنی و چه جدانشدنی، صادق است.
استفاده از “Will” با فریزال وربها
«Will» یکی از رایجترین راهها برای بیان آینده است و معمولاً برای تصمیمات آنی، قول دادن، پیشبینیها و پیشنهادات به کار میرود. ترکیب آن با فریزال وربها بسیار ساده و مستقیم است.
ساختار با فریزال وربهای جدانشدنی (Inseparable)
فریزال وربهای جدانشدنی آنهایی هستند که فعل و حرف اضافه آنها همیشه کنار هم باقی میمانند. در این حالت، ساختار بسیار ساده است:
Subject + will + [phrasal verb] + (object)
چند مثال را ببینید:
- We will get on the bus at the next stop. (ما در ایستگاه بعدی سوار اتوبوس خواهیم شد.)
- He said he will look into the problem tomorrow. (او گفت فردا به مشکل رسیدگی خواهد کرد.)
- They will come across many challenges. (آنها با چالشهای زیادی روبرو خواهند شد.)
ساختار با فریزال وربهای جداشدنی (Separable)
اینجاست که موضوع کمی جالبتر میشود. با فریزال وربهای جداشدنی، شما دو انتخاب دارید: میتوانید مفعول (object) را بعد از کل فریزال ورب بیاورید یا آن را بین فعل و حرف اضافه قرار دهید. هر دو ساختار صحیح هستند.
ساختار اول: مفعول بعد از فریزال ورب
Subject + will + [phrasal verb] + object
- I will pick up my friend from the airport. (من دوستم را از فرودگاه برمیدارم.)
- She will turn down the job offer. (او پیشنهاد شغلی را رد خواهد کرد.)
ساختار دوم: مفعول در وسط فریزال ورب
Subject + will + [verb] + object + [particle]
- I will pick my friend up from the airport. (من دوستم را از فرودگاه برمیدارم.)
- She will turn the job offer down. (او پیشنهاد شغلی را رد خواهد کرد.)
نکته بسیار مهم: اگر مفعول شما یک ضمیر (pronoun) مانند me, you, him, her, it, us, them باشد، حتماً باید آن را بین فعل و حرف اضافه قرار دهید. قرار دادن ضمیر بعد از فریزال ورب جداشدنی، اشتباه گرامری محسوب میشود.
- صحیح: I will pick him up.
- غلط:
I will pick up him. - صحیح: They will figure it out.
- غلط:
They will figure out it.
کاربرد “Be Going To” با فریزال وربها
«Be going to» برای بیان برنامهها، تصمیمات از قبل گرفته شده و پیشبینیهایی که بر اساس شواهد فعلی هستند، استفاده میشود. ساختار آن نیز مشابه «will» است، با این تفاوت که فعل کمکی ما «am/is/are going to» است.
ساختار با فریزال وربهای جدانشدنی
برای فریزال وربهای جدانشدنی، ساختار به شکل زیر است:
Subject + am/is/are + going to + [phrasal verb] + (object)
- She is going to run into her old friends at the party. (او قصد دارد در مهمانی با دوستان قدیمیاش روبرو شود.)
- We are going to check in at the hotel around 3 PM. (ما قصد داریم حدود ساعت ۳ بعد از ظهر در هتل پذیرش شویم.)
- I am going to look after your plants. (من قصد دارم از گیاهان شما مراقبت کنم.)
ساختار با فریزال وربهای جداشدنی
درست مانند «will»، با فریزال وربهای جداشدنی و «be going to» نیز دو گزینه دارید:
ساختار اول: مفعول بعد از فریزال ورب
Subject + am/is/are + going to + [phrasal verb] + object
- He is going to give back the money he borrowed. (او قصد دارد پولی را که قرض گرفته بود، پس بدهد.)
- They are going to call off the meeting. (آنها قصد دارند جلسه را لغو کنند.)
ساختار دوم: مفعول در وسط فریزال ورب
Subject + am/is/are + going to + [verb] + object + [particle]
- He is going to give the money back. (او قصد دارد پول را پس بدهد.)
- They are going to call the meeting off. (آنها قصد دارند جلسه را لغو کنند.)
و باز هم، قانون ضمیر در اینجا نیز صدق میکند. اگر مفعول ضمیر باشد، باید حتماً در وسط قرار گیرد.
- صحیح: I’m going to turn it on.
- غلط:
I’m going to turn on it. - صحیح: She’s going to write them down.
- غلط:
She’s going to write down them.
مقایسه Will و Be Going To با فریزال وربها
برای درک بهتر تفاوتهای ظریف بین این دو ساختار در استفاده از فریزال ورب در زمان آینده، جدول زیر میتواند مفید باشد.
| موقعیت | مثال با Will | مثال با Be Going To |
|---|---|---|
| تصمیم آنی وقتی در لحظه صحبت تصمیم میگیرید. | The music is too loud. I’ll turn it down. (موسیقی خیلی بلند است. کمش میکنم.) | (در این حالت معمولاً استفاده نمیشود) |
| برنامه از قبل تعیین شده وقتی از قبل برای انجام کاری برنامهریزی کردهاید. | (کمتر رایج است) | We are going to set up the new equipment tomorrow morning. (ما قصد داریم فردا صبح تجهیزات جدید را راهاندازی کنیم.) |
| پیشبینی کلی بر اساس نظر شخصی یا باور. | I think the team will pull through this difficult phase. (فکر میکنم تیم این مرحله سخت را پشت سر خواهد گذاشت.) | (کمتر رایج است) |
| پیشبینی بر اساس شواهد وقتی شواهدی در حال حاضر وجود دارد. | (در این حالت معمولاً استفاده نمیشود) | Look at those dark clouds. It’s going to blow over soon. (به آن ابرهای تیره نگاه کن. به زودی طوفان تمام میشود.) |
| قول دادن یا پیشنهاد دادن وقتی به کسی قول انجام کاری را میدهید. | Don’t worry, I will back you up at the meeting. (نگران نباش، من در جلسه از تو حمایت خواهم کرد.) | (در این حالت معمولاً استفاده نمیشود) |
سایر ساختارهای آینده با فریزال وربها
علاوه بر «will» و «be going to»، ساختارهای دیگری نیز برای بیان آینده وجود دارند که میتوانند با فریزال وربها ترکیب شوند.
آینده استمراری (Future Continuous)
این ساختار برای توصیف یک عمل در حال انجام در نقطهای مشخص در آینده به کار میرود. فرمول آن will + be + [verb-ing] است.
Subject + will be + [phrasal verb with -ing] + …
- This time tomorrow, we will be taking off for Paris. (فردا همین موقع، در حال پرواز به سمت پاریس خواهیم بود.)
- Don’t call me at 8 PM. I will be working out at the gym. (ساعت ۸ شب به من زنگ نزن. در باشگاه در حال ورزش کردن خواهم بود.)
در این ساختار، فریزال وربها همیشه به هم چسبیده باقی میمانند و جدا نمیشوند.
آینده کامل (Future Perfect)
این ساختار برای بیان عملی استفاده میشود که قبل از نقطهای مشخص در آینده تکمیل خواهد شد. فرمول آن will + have + [past participle] است.
Subject + will have + [past participle of phrasal verb’s verb] + …
- By the time you arrive, I will have cleaned up the entire house. (تا وقتی تو برسی، من کل خانه را تمیز کرده خواهم بود.)
- She will have paid off her loan by next year. (او تا سال آینده وامش را تسویه کرده خواهد بود.)
در این ساختار نیز، اگر فریزال ورب جداشدنی باشد، میتوانید مفعول را در وسط یا در انتها قرار دهید (مگر اینکه مفعول ضمیر باشد).
- I will have put the kids to bed by 9 PM.
- I will have put to bed the kids by 9 PM. (کمتر رایج اما صحیح)
نکات تکمیلی و اشتباهات رایج
برای تسلط کامل بر مبحث فریزال ورب در زمان آینده، به نکات زیر توجه کنید:
- تغییر ندادن فعل اصلی: به یاد داشته باشید که بعد از «will» و «to» در ساختار «be going to»، فعل اصلی فریزال ورب همیشه به صورت ساده (base form) میآید. از اضافه کردن s, es, ed یا ing به آن خودداری کنید.
مثال غلط:He will looks after the dog.
مثال صحیح: He will look after the dog. - قانون ضمیر را فراموش نکنید: این یکی از شایعترین اشتباهات است. اگر مفعول شما ضمیر است و فریزال ورب جداشدنی است، ضمیر باید در وسط قرار گیرد.
مثال غلط:We are going to pick up them.
مثال صحیح: We are going to pick them up. - تشخیص فریزال ورب جداشدنی از جدانشدنی: بهترین راه برای یادگیری این موضوع، تمرین و مواجهه با فریزال وربهای مختلف در متنها و مکالمات است. استفاده از یک دیکشنری معتبر که این ویژگی را مشخص کرده باشد نیز بسیار کمککننده است.
- حالت منفی و سوالی: برای منفی کردن، «not» را بعد از فعل کمکی قرار دهید (will not/won’t, am/is/are not). برای سوالی کردن، فعل کمکی را به ابتدای جمله بیاورید.
منفی: She won’t put up with his behavior anymore. (او دیگر رفتار او را تحمل نخواهد کرد.)
سوالی: Are you going to look up that word? (آیا قصد داری آن کلمه را جستجو کنی؟)
جمعبندی
استفاده از فریزال ورب در زمان آینده به هیچ وجه پیچیده نیست. با به خاطر سپردن چند قانون ساده، میتوانید به راحتی از آنها در جملات خود استفاده کنید. کلید اصلی این است که به یاد داشته باشید فعل کمکی (will یا be going to) مسئولیت زمان جمله را بر عهده دارد و خود فریزال ورب به شکل ساده باقی میماند. مهمترین نکته فنی، توجه به تفاوت فریزال وربهای جداشدنی و جدانشدنی و محل قرارگیری مفعول، به خصوص زمانی که مفعول یک ضمیر است، میباشد. با تمرین این ساختارها از طریق مثالهای مختلف، به زودی مشاهده خواهید کرد که این مبحث به یکی از نقاط قوت شما در زبان انگلیسی تبدیل شده است.
