- چگونه میتوانیم در مورد شرایط فعلی که از آن ناراضی هستیم، در زبان انگلیسی آرزو کنیم؟
- برای بیان حسرت و پشیمانی در مورد گذشته از چه ساختاری باید استفاده کرد؟
- تفاوت اصلی بین ساختارهای Wish و If only در چیست و کدام یک بار معنایی قویتری دارد؟
- آیا میتوان از Wish برای بیان آرزو در مورد آینده هم استفاده کرد؟ ساختار آن چگونه است؟
- اشتباهات رایج زبانآموزان هنگام استفاده از گرامر wish کدامند و چطور از آنها پرهیز کنیم؟
در این مقاله، به تمام این سوالات به طور کامل و جامع پاسخ خواهیم داد و شما را با تمام پیچیدگیهای گرامر wish و ساختار مشابه آن یعنی if only آشنا خواهیم کرد. بیان آرزو، حسرت و پشیمانی بخش مهمی از مکالمات روزمره ما را تشکیل میدهد. در زبان انگلیسی، برای بیان این احساسات از ساختارهای گرامری خاصی استفاده میشود که درک دقیق آنها برای صحبت کردن به شکل طبیعی و روان ضروری است. با مطالعه این راهنمای کامل، شما یاد میگیرید که چگونه به درستی برای موقعیتهای مختلف در زمان حال، گذشته و آینده آرزو کنید و حسرتهای خود را به شیوهای صحیح بیان نمایید.
درک مفهوم اصلی گرامر Wish: فراتر از یک آرزوی ساده
در زبان انگلیسی، فعل wish برای بیان آرزوهایی به کار میرود که با واقعیت در تضاد هستند. به عبارت دیگر، ما زمانی از این ساختار استفاده میکنیم که در مورد یک موقعیت غیرواقعی یا غیرممکن صحبت میکنیم. این کلیدیترین نکته در یادگیری گرامر wish است: ما در مورد شرایطی صحبت میکنیم که دوست داشتیم متفاوت باشند، اما در حال حاضر اینگونه نیستند. این ساختارها معمولاً بار معنایی حسرت، پشیمانی یا نارضایتی از وضع موجود را به همراه دارند.
سه کاربرد اصلی برای ساختار wish وجود دارد که بر اساس زمان (حال، گذشته و آینده) دستهبندی میشوند. در ادامه هر یک از این ساختارها را با جزئیات و مثالهای متعدد بررسی خواهیم کرد.
آرزو در زمان حال: وقتی از شرایط فعلی راضی نیستیم
این پرکاربردترین ساختار گرامر wish است. زمانی که میخواهیم در مورد یک موقعیت در زمان حال صحبت کنیم و آرزو کنیم که متفاوت بود، از ساختار زیر استفاده میکنیم:
Subject + wish(es) + (that) + Subject + Simple Past Verb
نکته بسیار مهم در این ساختار این است که با وجود صحبت در مورد زمان حال، فعلی که بعد از wish میآید باید به صورت گذشته ساده باشد. این “یک زمان به عقب رفتن” مشخصه اصلی جملات غیرواقعی (unreal situations) در انگلیسی است.
مثالهایی برای آرزو در زمان حال
- واقعیت: I don’t have enough money. (من پول کافی ندارم.)
آرزو: I wish I had enough money. (ای کاش پول کافی داشتم.) - واقعیت: She can’t come to the party. (او نمیتواند به مهمانی بیاید.)
آرزو: I wish she could come to the party. (ای کاش او میتوانست به مهمانی بیاید.) - واقعیت: We live in the city. It’s noisy. (ما در شهر زندگی میکنیم. اینجا پر سر و صدا است.)
آرزو: I wish we lived in the countryside. (ای کاش در روستا زندگی میکردیم.)
نکته مهم در مورد فعل to be: استفاده از were
یک استثنای مهم در این ساختار، استفاده از فعل to be است. در نوشتار و گفتار رسمی، برای تمام ضمایر (I, he, she, it, you, we, they) به جای was از were استفاده میشود. اگرچه در مکالمات غیررسمی ممکن است was را هم بشنوید، اما شکل صحیح و استاندارد آن were است.
- I wish I were taller. (ای کاش قدم بلندتر بود.)
- She wishes she were on vacation. (او آرزو میکند ای کاش در تعطیلات بود.)
- He wishes it weren’t so cold today. (او آرزو میکند ای کاش امروز اینقدر سرد نبود.)
حسرت در مورد گذشته: وقتی پشیمان هستیم
برای بیان پشیمانی یا حسرت در مورد کاری که در گذشته انجام دادهایم یا انجام ندادهایم، از ساختار wish به همراه زمان گذشته کامل (Past Perfect) استفاده میکنیم. این ساختار نشان میدهد که ما آرزو میکنیم کاش میتوانستیم به گذشته برگردیم و آن را تغییر دهیم، که البته غیرممکن است.
Subject + wish(es) + (that) + Subject + Past Perfect (had + P.P)
مثالهایی برای حسرت در گذشته
در این جملات، گوینده از اتفاقی که در گذشته رخ داده (یا رخ نداده) پشیمان است و آرزوی نتیجهای متفاوت را دارد.
- واقعیت: I didn’t study for the exam. I failed. (من برای امتحان درس نخواندم. مردود شدم.)
حسرت: I wish I had studied for the exam. (ای کاش برای امتحان درس خوانده بودم.) - واقعیت: You ate too much cake. Now you feel sick. (تو کیک خیلی زیادی خوردی. الان حالت بد است.)
حسرت: I wish I hadn’t eaten so much cake. (ای کاش آنقدر کیک نخورده بودم.) - واقعیت: They missed their flight. (آنها از پروازشان جا ماندند.)
حسرت: They wish they had left home earlier. (آنها آرزو میکنند ای کاش زودتر از خانه حرکت کرده بودند.)
آرزو و شکایت در مورد آینده: استفاده از Would
گاهی اوقات ما میخواهیم در مورد رفتار یا یک موقعیت در آینده آرزو کنیم که تغییر کند. معمولاً این ساختار زمانی به کار میرود که ما از یک وضعیت یا رفتار تکراری ناراضی هستیم و کنترلی روی آن نداریم. در این حالت، از ساختار wish به همراه would استفاده میکنیم. توجه داشته باشید که فاعل قبل و بعد از wish باید متفاوت باشد. ما معمولاً نمیگوییم “I wish I would…”.
Subject + wish(es) + (that) + Subject + would/wouldn’t + Base Verb
این ساختار بیشتر برای بیان شکایت و نارضایتی به کار میرود.
مثالهایی برای شکایت با would
- I wish you would stop making so much noise. (ای کاش اینقدر سر و صدا نمیکردی. – این یک شکایت است)
- She wishes her neighbors wouldn’t park their car in front of her gate. (او آرزو میکند کاش همسایههایش ماشینشان را جلوی دروازه او پارک نمیکردند.)
- I wish it would stop raining. I want to go out. (ای کاش باران بند میآمد. میخواهم بیرون بروم.)
ساختار If Only: تاکید بیشتر بر آرزو و حسرت
ساختار If only از نظر گرامری کاملاً مشابه wish عمل میکند و همان قوانین زمانی برای آن صادق است. تنها تفاوت این است که If only بار معنایی قویتر و احساسیتری دارد. وقتی میخواهید بر عمق حسرت یا شدت آرزوی خود تاکید کنید، if only انتخاب بهتری است.
مقایسه Wish و If only
| زمان | جمله با Wish | جمله با If Only (تاکید بیشتر) |
|---|---|---|
| حال | I wish I knew the answer. | If only I knew the answer! |
| گذشته | I wish I had listened to your advice. | If only I had listened to your advice! |
| آینده (شکایت) | I wish he would call me. | If only he would call me! |
تفاوت مهم Wish و Hope
یکی از اشتباهات رایج زبانآموزان، استفاده از wish به جای hope است. به خاطر داشته باشید:
- Wish: برای آرزوهای غیرممکن یا بسیار بعید و برخلاف واقعیت استفاده میشود. (I wish I could fly)
- Hope: برای آرزوهایی که ممکن و واقعی هستند و احتمال وقوع آنها وجود دارد، استفاده میشود. بعد از hope فعل به صورت ساده میآید. (I hope you pass the exam)
مثال اشتباه: I wish you will have a great holiday.
مثال صحیح: I hope you have a great holiday. (امیدوارم تعطیلات خوبی داشته باشی.)
اشتباهات رایج در استفاده از گرامر wish
برای تسلط کامل بر این گرامر، باید از اشتباهات متداول آگاه باشید و از آنها دوری کنید.
- استفاده از زمان حال بعد از wish: همیشه به یاد داشته باشید که برای آرزوی زمان حال، باید از گذشته ساده استفاده کنید.
اشتباه: I wish I have a new car.
صحیح: I wish I had a new car. - استفاده از was به جای were: همانطور که گفته شد، در جملات رسمی و استاندارد، همیشه از were برای تمام اشخاص استفاده کنید.
اشتباه: I wish I was rich.
صحیح: I wish I were rich. - استفاده از would برای خود شخص: ساختار wish + would برای شکایت از دیگران است، نه برای آرزو در مورد خودتان.
اشتباه: I wish I would be smarter.
صحیح: I wish I were smarter.
جمعبندی نهایی
گرامر wish و if only ابزارهای قدرتمندی برای بیان احساسات پیچیدهای مانند آرزو، حسرت و نارضایتی هستند. کلید اصلی درک این ساختارها، به خاطر سپردن قانون “یک زمان به عقب رفتن” است. با تمرین ساختارهای معرفی شده در این مقاله و توجه به تفاوتهای ظریف آنها، میتوانید به راحتی از این گرامر مهم در مکالمات و نوشتههای خود استفاده کرده و سطح زبان انگلیسی خود را ارتقا دهید.
