لیست افعالی که بعد از آنها Infinitive می‌آید

• چه زمانی در انگلیسی باید بعد از یک فعل، از فعل دیگر به صورت مصدر با to یا Infinitive استفاده کنیم؟
• کدام افعال رایج انگلیسی همیشه با ساختار Infinitive همراه می‌شوند؟
• آیا لیستی کامل از افعالی که بعد از آنها Infinitive می‌آید وجود دارد که بتوانم به آن مراجعه کنم؟
• تفاوت بین ساختار Verb + Infinitive و Verb + Gerund در چیست و چگونه از اشتباهات رایج جلوگیری کنیم؟
• چطور می‌توان ساختار «فعل + مفعول + مصدر با to» را به درستی در جملات به کار برد؟

در این مقاله جامع، به تمام این سوالات کلیدی پاسخ خواهیم داد. یادگیری افعال بعد از infinitive یکی از مهم‌ترین گام‌ها برای صحبت کردن و نوشتن به شکل طبیعی و صحیح در زبان انگلیسی است. بسیاری از زبان‌آموزان در این بخش با چالش مواجه می‌شوند و نمی‌دانند چه زمانی باید از ساختار فعل با to (infinitive) و چه زمانی از شکل ing دار فعل (gerund) استفاده کنند. در این راهنما، ما یک لیست کامل و دسته‌بندی شده از این افعال را به همراه مثال‌های واضح ارائه می‌دهیم و تمام نکات مربوط به ساختارهای مختلف را بررسی می‌کنیم تا برای همیشه این مشکل را برطرف کنید.

افعال بعد از Infinitive چه هستند و چرا اهمیت دارند؟

در گرامر زبان انگلیسی، وقتی دو فعل پشت سر هم در یک جمله قرار می‌گیرند، فعل دوم معمولاً به یکی از دو شکل اصلی ظاهر می‌شود: مصدر با to (Infinitive) یا شکل ing دار (Gerund). گروه مشخصی از افعال وجود دارند که فعل بعد از آن‌ها باید حتماً به صورت Infinitive بیاید. این ساختار یکی از پایه‌های اصلی جمله‌سازی در انگلیسی است و استفاده صحیح از آن، سطح تسلط شما را به میزان قابل توجهی بالاتر نشان می‌دهد.

ساختار گرامری: Verb + to + base form of verb

ساختار کلی بسیار ساده است. شما فعل اول را در جمله می‌آورید و بلافاصله بعد از آن، حرف اضافه «to» و سپس شکل ساده (base form) فعل دوم را قرار می‌دهید. به این ساختار «to-infinitive» گفته می‌شود.

برای مثال:

• I decided to study abroad. (من تصمیم گرفتم در خارج از کشور تحصیل کنم.)
• She wants to learn Spanish. (او می‌خواهد اسپانیایی یاد بگیرد.)
• They promised to help us. (آنها قول دادند به ما کمک کنند.)

همانطور که می‌بینید، افعال `decided`، `wants` و `promised` همگی جزو دسته‌ای هستند که فعل بعدی را به صورت مصدر با to می‌پذیرند. استفاده از `decided studying` یا `wants learning` در این جملات کاملاً اشتباه است.

لیست کامل افعالی که بعد از آنها Infinitive می‌آید

برای سهولت در یادگیری، ما این افعال را بر اساس معنا و کاربردشان در دسته‌های مختلف طبقه‌بندی کرده‌ایم. این روش به شما کمک می‌کند تا ارتباط معنایی بین آن‌ها را بهتر درک کرده و سریع‌تر به خاطر بسپارید.

دسته ۱: افعال مربوط به قصد، تصمیم و آرزو

این گروه از افعال، تمایل، تصمیم، امید یا قصد فاعل برای انجام کاری در آینده را نشان می‌دهند.

• Want (خواستن): I want to travel the world.
• Hope (امیدوار بودن): We hope to see you soon.
• Decide (تصمیم گرفتن): He decided to quit his job.
• Plan (برنامه‌ریزی کردن): They are planning to move to a new city.
• Need (نیاز داشتن): You need to finish your homework.
• Wish (آرزو کردن): She wishes to become a doctor.
• Intend (قصد داشتن): I intend to start my own business.
• Expect (انتظار داشتن): The company expects to increase its sales.

دسته ۲: افعال مربوط به قول، پیشنهاد و امتناع

این افعال بیانگر تعهد، پیشنهاد دادن یا سر باز زدن از انجام یک عمل هستند.

• Promise (قول دادن): He promised to call me every day.
• Offer (پیشنهاد دادن): My friend offered to help me with the project.
• Agree (موافق بودن): She agreed to work on Saturday.
• Refuse (امتناع کردن): The employee refused to accept the new terms.
• Threaten (تهدید کردن): The villain threatened to destroy the city.
• Volunteer (داوطلب شدن): Many people volunteered to clean the park.

دسته ۳: افعال مربوط به تلاش و مدیریت

این گروه از افعال بعد از infinitive نشان‌دهنده تلاش، موفقیت یا شکست در انجام یک کار هستند.

• Try (تلاش کردن): I will try to do my best.
• Attempt (سعی کردن): He attempted to climb the mountain without a guide.
• Manage (از عهده برآمدن، موفق شدن): We finally managed to find a solution.
• Fail (شکست خوردن، نتوانستن): She failed to convince her parents.
• Struggle (تقلا کردن): The student struggled to understand the complex theory.

دسته ۴: سایر افعال رایج

در این دسته، افعال متفرقه‌ای قرار دارند که در مکالمات روزمره بسیار پرکاربرد هستند.

• Seem (به نظر رسیدن): He seems to be very happy.
• Appear (به نظر رسیدن، ظاهر شدن): The problem appears to be more complicated.
• Pretend (وانمود کردن): The child pretended to be asleep.
• Learn (یاد گرفتن): I am learning to play the guitar.
• Deserve (لایق بودن): You deserve to have a break.
• Hesitate (تردید کردن): Don’t hesitate to ask for help.
• Claim (ادعا کردن): The company claims to have the best product.

ساختار پیچیده‌تر: Verb + Object + Infinitive

برخی از افعال می‌توانند یک مفعول (Object) بین خود و مصدر با to داشته باشند. در این ساختار، فعل اول، شخص یا چیز دیگری را ترغیب، راهنمایی یا مجبور به انجام کاری می‌کند. این ساختار برای دادن دستور، درخواست یا اجازه دادن بسیار متداول است.

فرمول این ساختار به این شکل است: Subject + Verb + Object + to + base verb

مثال‌ها:

• The teacher told the students to be quiet. (معلم به دانش‌آموزان گفت ساکت باشند.)
• I want you to help me. (من از تو می‌خواهم به من کمک کنی.)
• She asked me to close the door. (او از من خواست در را ببندم.)

لیست افعال رایج در ساختار Verb + Object + Infinitive

• Tell (گفتن): I told him to wait outside.
• Ask (خواستن، درخواست کردن): She asked her friend to lend her some money.
• Want (خواستن): My parents want me to study medicine.
• Advise (نصیحت کردن): The doctor advised him to stop smoking.
• Allow (اجازه دادن): My boss doesn’t allow me to use my phone at work.
• Permit (اجازه دادن): The law doesn’t permit people to drive without a license.
• Encourage (تشویق کردن): My teacher encouraged me to apply for the scholarship.
• Forbid (منع کردن): Her father forbade her to go to the party.
• Force (مجبور کردن): The police forced the suspect to leave the building.
• Invite (دعوت کردن): We invited our neighbors to join us for dinner.
• Order (دستور دادن): The commander ordered the soldiers to attack.
• Remind (یادآوری کردن): Please remind me to buy milk.
• Teach (یاد دادن): My brother taught me to ride a bike.
• Warn (هشدار دادن): They warned us not to enter the abandoned house.

مقایسه Infinitive و Gerund: چگونه اشتباه نکنیم؟

یکی از بزرگترین چالش‌ها برای زبان‌آموزان، تشخیص تفاوت بین افعالی است که با Infinitive می‌آیند و افعالی که با Gerund (فعل + ing) همراه می‌شوند. برخی افعال فقط یکی از این دو حالت را می‌پذیرند، اما برخی دیگر می‌توانند با هر دو بیایند که گاهی با تغییر معنا همراه است. در جدول زیر به چند مورد کلیدی اشاره می‌کنیم.

فعل	استفاده با Infinitive (Verb + to do)	استفاده با Gerund (Verb + doing)
Stop	متوقف شدن برای انجام کاری. He stopped to smoke a cigarette. (او ایستاد تا سیگاری بکشد.)	متوقف کردن یک عمل (ترک کردن). He stopped smoking last year. (او سال گذشته سیگار کشیدن را ترک کرد.)
Remember	به خاطر آوردن اینکه باید کاری را انجام دهی. Remember to lock the door. (یادت باشد در را قفل کنی.)	به خاطر آوردن خاطره‌ای از گذشته. I remember locking the door. (یادم می‌آید که در را قفل کردم.)
Forget	فراموش کردن انجام یک وظیفه. I forgot to call my mom. (فراموش کردم به مادرم زنگ بزنم.)	فراموش کردن خاطره‌ای از انجام کاری. I’ll never forget seeing the Eiffel Tower. (هرگز دیدن برج ایفل را فراموش نمی‌کنم.)
Try	تلاش کردن برای انجام کاری (معمولاً سخت). I tried to open the window, but it was stuck. (سعی کردم پنجره را باز کنم، اما گیر کرده بود.)	امتحان کردن چیزی برای دیدن نتیجه. Try adding some salt. It might taste better. (اضافه کردن کمی نمک را امتحان کن. ممکن است بهتر شود.)

نکات کلیدی و جمع‌بندی

تسلط بر افعال بعد از infinitive نیازمند تمرین و تکرار است. بهترین راه برای یادگیری این لیست، استفاده فعال از آن‌ها در جملات است. در اینجا چند نکته پایانی برای جمع‌بندی ارائه می‌شود:

1. با دسته‌بندی یاد بگیرید: به جای حفظ کردن یک لیست طولانی، افعال را بر اساس معنای مشترکشان (مثل تصمیم، قول، تلاش) در ذهن خود دسته‌بندی کنید.
2. به ساختار Verb + Object + Infinitive توجه کنید: این ساختار بسیار قدرتمند و پرکاربرد است. تمرین کنید جملاتی با افعالی مانند `ask`, `tell`, `advise` و `want` بسازید.
3. تفاوت با Gerund را درک کنید: افعال کلیدی مانند `stop`, `remember` و `try` را که معنای آنها با توجه به ساختار بعدی تغییر می‌کند، به خوبی تمرین کنید.
4. تمرین کنید و مثال بسازید: برای هر فعل جدیدی که یاد می‌گیرید، حداقل دو یا سه جمله مرتبط با زندگی خودتان بسازید. این کار به تثبیت مطلب در ذهن شما کمک شایانی می‌کند.

با دنبال کردن این راهنما و تمرین مداوم، شما می‌توانید با اطمینان کامل از این ساختار گرامری مهم در مکالمات و نوشته‌های خود استفاده کنید و یک گام بزرگ به سمت تسلط بر زبان انگلیسی بردارید.