- چرا املای فعل take موقع گرفتن ing به taking تغییر میکند ولی see به seeing تغییر نمیکند؟
- چه زمانی باید حرف بیصدای آخر فعل را قبل از افزودن ing تکرار کنیم؟ (مانند run -> running)
- قانون اضافه کردن ing به افعالی که به «y» یا «ie» ختم میشوند چیست؟
- آیا لهجه بریتیش و امریکن در املای ing افعال تفاوتی دارند؟
- افعالی که به حرف «c» ختم میشوند، از چه قانون خاصی برای املای ing پیروی میکنند؟
در این مقاله، به تمام این سوالات پاسخ خواهیم داد و یک بار برای همیشه تمام قوانین مربوط به املای ing را با زبانی ساده و مثالهای متعدد بررسی خواهیم کرد. افزودن پسوند «ing» به افعال در زبان انگلیسی یکی از اولین و پرکاربردترین مباحث گرامری است که برای ساخت زمان حال استمراری، اسم مصدر (Gerund) و صفات فاعلی به آن نیاز داریم. اگرچه این کار در نگاه اول ساده به نظر میرسد، اما تغییرات املایی کوچکی وجود دارد که میتواند زبانآموزان را سردرگم کند. تسلط بر این قوانین نه تنها به نوشتار صحیح شما کمک میکند، بلکه درک شما را از ساختار کلمات در انگلیسی نیز عمیقتر میسازد. پس با ما همراه باشید تا به صورت گامبهگام با این قواعد آشنا شوید.
قانون اصلی و کلی: افزودن ing بدون هیچ تغییری
سادهترین و رایجترین قانون این است که در اکثر موارد، پسوند ing را بدون هیچگونه تغییری به انتهای شکل ساده فعل اضافه میکنیم. این قانون برای بخش بزرگی از افعال انگلیسی صادق است و نقطه شروع خوبی برای یادگیری محسوب میشود.
مثالها:
- go → going
- read → reading
- speak → speaking
- work → working
- eat → eating
- help → helping
این افعال هیچکدام از شرایط خاصی که در ادامه به آنها میپردازیم، برخوردار نیستند. بنابراین، به راحتی و بدون دغدغه میتوانید ing را به انتهای آنها اضافه کنید.
قانون شماره ۱: افعال منتهی به حرف e بیصدا (Silent e)
یکی از پرتکرارترین قوانین مربوط به املای ing، افعالی هستند که به یک حرف e بیصدا ختم میشوند. در این حالت، قبل از اضافه کردن ing، باید حرف e را از انتهای فعل حذف کنیم.
چگونه e بیصدا را تشخیص دهیم؟
حرف e در انتهای یک کلمه معمولاً زمانی بیصدا است که تلفظ نمیشود و صرفاً برای تغییر صدای حرف صدادار قبل از خود به کار میرود. برای مثال، در کلمه “make”، حرف “a” صدای “эй” میدهد و “e” تلفظ نمیشود.
قاعده: حرف e را حذف کنید و سپس ing را اضافه نمایید.
- make → mak
e→ making - take → tak
e→ taking - write → writ
e→ writing - drive → driv
e→ driving - come → com
e→ coming - dance → danc
e→ dancing
استثنای مهم: افعال منتهی به ee, oe, ye
اگر فعلی به ee، oe یا ye ختم شود، حرف e پایانی حذف نمیشود و ing مستقیماً به انتهای فعل اضافه میگردد. دلیل این امر این است که این ترکیبها صدای خاص خود را دارند و حذف “e” صدای کلمه را تغییر میدهد.
- see → seeing (حذف e باعث میشود کلمه به sing تبدیل شود که اشتباه است)
- agree → agreeing
- flee → fleeing
- dye → dyeing (برای تمایز از dying به معنی مردن)
- tiptoe → tiptoeing
قانون شماره ۲: تکرار حرف بیصدای آخر (Doubling the Final Consonant)
این قانون کمی پیچیدهتر است و به ساختار هجایی (syllable) و الگوی حروف صدادار و بیصدا در انتهای فعل بستگی دارد. درک این قانون برای صحیح نوشتن املای ing افعالی مانند run و stop ضروری است.
شرایط تکرار حرف بیصدا
برای اینکه حرف بیصدای پایانی یک فعل تکرار شود، هر سه شرط زیر باید برقرار باشند:
- فعل تکهجایی (one-syllable) باشد یا استرس (تکیه) روی هجای آخر باشد.
- فعل به یک حرف صدادار (vowel) و سپس یک حرف بیصدا (consonant) ختم شود. (الگوی CVC: Consonant-Vowel-Consonant)
- حرف بیصدای پایانی، یکی از حروف x, w, y نباشد.
افعال تکهجایی با الگوی CVC
در این افعال، حرف بیصدای آخر تکرار شده و سپس ing اضافه میشود.
- run → running (الگوی r-u-n)
- stop → stopping (الگوی t-o-p)
- get → getting (الگوی g-e-t)
- sit → sitting (الگوی s-i-t)
- swim → swimming (الگوی w-i-m)
- plan → planning (الگوی l-a-n)
نکته: اگر فعلی به دو حرف بیصدا (مانند work) یا دو حرف صدادار و یک بیصدا (مانند read) ختم شود، این قانون اعمال نمیشود و حرف آخر تکرار نمیگردد: working, reading.
افعال چندهجایی با استرس روی هجای آخر
اگر فعل بیش از یک هجا داشته باشد و استرس یا تکیه کلام روی هجای آخر باشد، باز هم حرف بیصدای پایانی تکرار میشود.
- begin → begin (استرس روی gin) → beginning
- prefer → prefer (استرس روی fer) → preferring
- admit → admit (استرس روی mit) → admitting
- regret → regret (استرس روی gret) → regretting
اما اگر استرس روی هجای آخر نباشد، حرف بیصدا تکرار نمیشود.
- open → open (استرس روی o) → opening
- visit → visit (استرس روی vi) → visiting
- happen → happen (استرس روی ha) → happening
- listen → listen (استرس روی lis) → listening
قانون شماره ۳: افعال منتهی به ie, y, c
گروه دیگری از افعال که قوانین املای ing خاص خود را دارند، آنهایی هستند که به حروف یا ترکیبات خاصی ختم میشوند.
افعال منتهی به ie
اگر فعلی به ترکیب ie ختم شود، قبل از افزودن ing، ترکیب ie به حرف y تبدیل میشود.
قاعده: ie را به y تغییر دهید و سپس ing را اضافه کنید.
- lie → l
ie→ lying - die → d
ie→ dying - tie → t
ie→ tying
افعال منتهی به y
برخلاف بسیاری از قوانین گرامری دیگر که حرف “y” در آنها تغییر میکند، برای افزودن ing، افعالی که به y ختم میشوند هیچ تغییری نمیکنند. به سادگی ing را به انتهای آنها اضافه کنید.
- play → playing
- study → studying
- try → trying
- carry → carrying
افعال منتهی به c
یک قانون کمتر شناختهشده اما مهم مربوط به افعالی است که به حرف c ختم میشوند. برای حفظ تلفظ سخت صدای /k/، یک حرف k قبل از ing اضافه میشود.
قاعده: حرف k را اضافه کرده و سپس ing را بیفزایید.
- panic → panicking
- mimic → mimicking
- picnic → picnicking (اگرچه picnic فعل رایجی نیست، اما به عنوان اسم مصدر کاربرد دارد)
- traffic → trafficking
تفاوت لهجه بریتیش و امریکن در املای ing
بله، در یک مورد خاص تفاوت کوچکی بین انگلیسی بریتانیایی (British English) و انگلیسی آمریکایی (American English) در املای ing وجود دارد. این تفاوت در مورد افعالی است که به حرف l ختم میشوند.
در انگلیسی بریتانیایی، اگر فعلی به یک حرف صدادار و سپس حرف l ختم شود، حرف l همیشه تکرار میشود، صرفنظر از اینکه استرس روی کدام هجا باشد.
در انگلیسی آمریکایی، حرف l تنها زمانی تکرار میشود که استرس روی هجای آخر باشد (همانند قانون کلی تکرار حرف بیصدا).
| فعل | انگلیسی بریتانیایی (BrE) | انگلیسی آمریکایی (AmE) |
|---|---|---|
| travel | travelling | traveling |
| cancel | cancelling | canceling |
| model | modelling | modeling |
| quarrel | quarrelling | quarreling |
هر دو شکل نوشتاری صحیح هستند و انتخاب شما بستگی به این دارد که کدام لهجه را برای نوشتار خود ترجیح میدهید. برای مثال، فعل control که استرس روی هجای آخر است، در هر دو لهجه به صورت controlling نوشته میشود.
جدول خلاصه قوانین املای ing
برای مرور سریع و جمعبندی، تمام قوانین گفتهشده در این مقاله را در جدول زیر خلاصه کردهایم:
| قانون | شرط | تغییر املایی | مثال |
|---|---|---|---|
| قانون عمومی | اکثر افعال | افزودن ing بدون تغییر | work → working, eat → eating |
| پایان با e بیصدا | فعل به حرف e بیصدا ختم میشود. | حذف e و افزودن ing | make → making, hope → hoping |
| استثنای e بیصدا | فعل به ee, ye, oe ختم میشود. | بدون تغییر، فقط ing اضافه میشود. | see → seeing, agree → agreeing |
| تکرار حرف بیصدا | تکهجایی یا استرس روی هجای آخر + الگوی CVC. | تکرار حرف بیصدای آخر و افزودن ing. | run → running, begin → beginning |
| پایان با ie | فعل به ie ختم میشود. | تغییر ie به y و افزودن ing. | lie → lying, die → dying |
| پایان با y | فعل به y ختم میشود. | بدون تغییر، فقط ing اضافه میشود. | play → playing, study → studying |
| پایان با c | فعل به c ختم میشود. | افزودن k و سپس ing. | panic → panicking, mimic → mimicking |
| پایان با l (BrE) | فعل به حرف l ختم میشود. | تکرار l و افزودن ing. | travel → travelling |
نتیجهگیری
یادگیری قوانین املای ing شاید در ابتدا کمی دلهرهآور به نظر برسد، اما با دستهبندی آنها و تمرین مداوم، به راحتی میتوانید بر آنها مسلط شوید. به یاد داشته باشید که این قواعد از منطق خاصی برای حفظ تلفظ صحیح کلمات پیروی میکنند. با درک این منطق، دیگر نیازی به حفظ کردن تکتک افعال نخواهید داشت. از این پس، هرگاه در حال نوشتن به زبان انگلیسی بودید و خواستید فعلی را به صورت استمراری به کار ببرید، به این قوانین مراجعه کنید تا از صحت املای خود اطمینان حاصل نمایید.
