- جملهوارههای موصولی یا Relative Clauses دقیقاً چه هستند و چرا باید آنها را یاد بگیریم؟
- تفاوت اصلی بین ضمایر موصولی who, which و that در چیست و هر کدام را در چه موقعیتی باید به کار برد؟
- چگونه میتوانیم با استفاده از where جملاتی روانتر و طبیعیتر بسازیم؟
- جملات موصولی توصیفی (Defining) و غیرتوصیفی (Non-defining) چه فرقی با هم دارند و چرا استفاده از ویرگول در یکی از آنها ضروری است؟
در این مقاله جامع، به تمام این سوالات و بیشتر از آن پاسخ خواهیم داد. گرامر جملات موصولی (Relative Clauses) یکی از پرکاربردترین و در عین حال چالشبرانگیزترین مباحث برای زبانآموزان فارسیزبان است. این جملهوارهها مانند چسبی عمل میکنند که دو جمله ساده را به هم متصل کرده و اطلاعاتی اضافی و ضروری در مورد یک اسم ارائه میدهند. یادگیری صحیح این ساختار نه تنها به شما کمک میکند تا جملات پیچیدهتر و زیباتری بسازید، بلکه درک مطلب شما را در خواندن و شنیدن به شکل چشمگیری افزایش میدهد. پس با ما همراه باشید تا یک بار برای همیشه، گرامر ضمایر موصولی who, which, that و where را به زبانی ساده و با مثالهای فراوان یاد بگیرید.
جملات موصولی (Relative Clauses) به زبان ساده چه هستند؟
تصور کنید میخواهید دو جمله ساده را با هم ترکیب کنید تا از تکرار جلوگیری کرده و اطلاعات بیشتری را در یک جمله بگنجانید. برای مثال:
The man was very kind. He helped me find my way.
به جای گفتن این دو جمله جداگانه، میتوانیم آنها را با استفاده از یک جملهواره موصولی ترکیب کنیم:
The man who helped me find my way was very kind.
در اینجا، عبارت “who helped me find my way” یک جملهواره موصولی است. این عبارت، اسم قبل از خود (The man) را توصیف میکند و به ما اطلاعات بیشتری درباره او میدهد. در واقع، جملات موصولی نقش صفت را برای اسم ایفا میکنند و به همین دلیل به آنها Adjective Clauses هم گفته میشود. این جملهوارهها با ضمایر موصولی (Relative Pronouns) مانند who, which, that یا قیدهای موصولی (Relative Adverbs) مانند where شروع میشوند.
چرا یادگیری جملات موصولی اهمیت دارد؟
- جلوگیری از تکرار: به جای تکرار یک اسم در دو جمله، از ضمیر موصولی استفاده میکنید.
- روانسازی کلام: جملات شما طبیعیتر و حرفهایتر به نظر میرسند.
- ارائه اطلاعات دقیق: میتوانید اطلاعات ضروری یا اضافی را به شکلی مؤثر به جمله اضافه کنید.
- درک بهتر متون پیچیده: در متون آکادمیک و رسمی، استفاده از این ساختار بسیار رایج است و درک آن برای موفقیت در آزمونهایی مانند آیلتس و تافل حیاتی است.
کاربرد دقیق ضمایر موصولی: Who, Which, That
انتخاب ضمیر موصولی مناسب به این بستگی دارد که شما در حال توصیف یک انسان هستید یا یک شیء/حیوان. بیایید هر کدام را جداگانه بررسی کنیم.
۱. ضمیر موصولی Who: برای انسانها
هرگاه بخواهیم اطلاعاتی درباره یک شخص ارائه دهیم، از who استفاده میکنیم. Who میتواند هم در نقش فاعل و هم در نقش مفعول در جملهواره موصولی ظاهر شود.
- Who در نقش فاعل: زمانی که ضمیر موصولی، فاعلِ فعلِ بعد از خودش است.
The woman who lives next door is a doctor. (زنی که در همسایگی ما زندگی میکند، دکتر است.)
در این مثال، «who» فاعل فعل «lives» است. - Who در نقش مفعول: زمانی که ضمیر موصولی، مفعولِ فعلِ جملهواره است.
The student who I met yesterday was very intelligent. (دانشجویی که دیروز ملاقات کردم، بسیار باهوش بود.)
در اینجا، «who» مفعول فعل «met» است (فاعل جمله «I» است). در انگلیسی محاورهای، در این حالت میتوان who را حذف کرد.
۲. ضمیر موصولی Which: برای اشیاء و حیوانات
وقتی اسم مورد توصیف، یک شیء، حیوان یا یک ایده است، از which استفاده میکنیم. Which نیز مانند who میتواند نقش فاعلی یا مفعولی داشته باشد.
- Which در نقش فاعل:
This is the car which won the race. (این ماشینی است که مسابقه را برد.) - Which در نقش مفعول:
The laptop which I bought last year is already broken. (لپتاپی که پارسال خریدم، уже خراب شده است.)
نکته مهم: which میتواند به کل جمله قبل از خود نیز اشاره کند که در این حالت، همیشه با ویرگول جدا میشود.
He arrived late, which annoyed everyone. (او دیر رسید، که این موضوع همه را عصبانی کرد.)
۳. ضمیر موصولی That: جایگزینی برای Who و Which
ضمیر that بسیار پرکاربرد است و میتواند هم برای انسانها (به جای who) و هم برای اشیاء و حیوانات (به جای which) به کار رود. با این حال، استفاده از آن قواعد خاص خود را دارد.
- برای انسانها: The girl that works at the library is my cousin. (به جای who)
- برای اشیاء: I love the phone that has a great camera. (به جای which)
محدودیت اصلی That: مهمترین نکته این است که that هرگز در جملات موصولی غیرتوصیفی (Non-defining) که با ویرگول جدا میشوند، استفاده نمیشود. در بخش بعدی این موضوع را کامل توضیح خواهیم داد.
به طور کلی، استفاده از who برای انسان و which برای اشیاء، نوشتار شما را رسمیتر و دقیقتر میکند، در حالی که that در گفتار روزمره رایجتر است.
تفاوت کلیدی: جملات موصولی توصیفی و غیرتوصیفی (Defining vs. Non-defining)
این بخش یکی از مهمترین جنبههای درک جملات موصولی است. تفاوت این دو نوع جمله در میزان ضرورت اطلاعاتی است که ارائه میدهند و این تفاوت با یک ویرگول ساده مشخص میشود.
جملات موصولی توصیفی (Defining Relative Clauses)
این جملهوارهها اطلاعات ضروری و لازم را برای شناسایی اسم ارائه میدهند. اگر این بخش از جمله حذف شود، معنی جمله ناقص یا مبهم خواهد بود. در این نوع جملات، هرگز از ویرگول استفاده نمیشود.
The man who stole the car was arrested.
در این مثال، عبارت “who stole the car” ضروری است. بدون آن، جمله “The man was arrested” ناقص است و ما نمیدانیم درباره کدام مرد صحبت میکنیم. این اطلاعات، آن مرد را از بین تمام مردهای دیگر “تعریف” و “مشخص” میکند. در این جملات میتوان از who, which و that استفاده کرد.
جملات موصولی غیرتوصیفی (Non-defining Relative Clauses)
این جملهوارهها اطلاعات اضافی و غیرضروری را به جمله اضافه میکنند. اسم مورد نظر از قبل برای شنونده یا خواننده مشخص است و این اطلاعات فقط جزئیات بیشتری را بیان میکند. اگر این بخش حذف شود، جمله اصلی همچنان کامل و معنادار است. این جملهوارهها همیشه بین دو ویرگول (یا یک ویرگول و نقطه در انتهای جمله) قرار میگیرند.
My brother, who lives in London, is a software engineer.
در این مثال، شنونده میداند که من درباره کدام برادر صحبت میکنم (چون گفتهام “برادر من”). اطلاعات مربوط به زندگی او در لندن، یک نکته اضافی است. میتوانیم آن را حذف کنیم و بگوییم: “My brother is a software engineer” و جمله هنوز کامل است.
نکته طلایی: در این نوع جملات هرگز از that استفاده نمیکنیم و فقط who (برای انسان) و which (برای اشیاء) مجاز هستند.
| ویژگی | Defining Clause (توصیفی) | Non-defining Clause (غیرتوصیفی) |
|---|---|---|
| اطلاعات | ضروری برای شناسایی اسم | اضافی و غیرضروری |
| ویرگول (Comma) | استفاده نمیشود | همیشه استفاده میشود |
| ضمیر That | قابل استفاده است | هرگز استفاده نمیشود |
| مثال | Students who study hard get good grades. | Tehran, which is the capital of Iran, is a huge city. |
کاربرد قید موصولی Where: برای توصیف مکان
قید موصولی where برای ارائه اطلاعات بیشتر درباره یک مکان (place) به کار میرود. در واقع, where جایگزین عباراتی مانند “in which” یا “at which” میشود و جمله را بسیار روانتر میکند.
به جای گفتن:
This is the house. I was born in this house.
میگوییم:
This is the house where I was born. (این خانهای است که من در آن به دنیا آمدم.)
استفاده از where بسیار طبیعیتر از “This is the house in which I was born.” است، هرچند هر دو از نظر گرامری صحیح هستند. where به اسامی مانند place, city, country, restaurant, street و موارد مشابه اشاره دارد.
مثالهای بیشتر برای where:
- I want to visit the city where my parents met. (میخواهم از شهری که پدر و مادرم در آن آشنا شدند، دیدن کنم.)
- That’s the park where we used to play as children. (آن پارکی است که ما در کودکی در آن بازی میکردیم.)
نکته مهم: دقت کنید که where فقط زمانی استفاده میشود که در جملهواره موصولی، به موقعیت مکانی اشاره شود. اگر اسم مکان، فاعل یا مفعول مستقیم فعل باشد، باید از which یا that استفاده کرد.
The city which we visited was beautiful. (در اینجا شهر مفعول فعل visit است، نه یک موقعیت مکانی.)
جمعبندی و نکات نهایی
یادگیری جملات موصولی گامی بزرگ در مسیر تسلط بر زبان انگلیسی است. با به کارگیری صحیح این ساختارها، نوشتار و گفتار شما از سطح مبتدی به سطح پیشرفته ارتقا پیدا میکند. بیایید نکات کلیدی را مرور کنیم:
- برای انسانها از who (یا that در جملات توصیفی) استفاده کنید.
- برای اشیاء و حیوانات از which (یا that در جملات توصیفی) استفاده کنید.
- برای مکانها از where استفاده کنید.
- جملات توصیفی (Defining) اطلاعات ضروری میدهند و ویرگول ندارند. در این جملات میتوان از that استفاده کرد.
- جملات غیرتوصیفی (Non-defining) اطلاعات اضافی میدهند، همیشه با ویرگول جدا میشوند و هرگز نمیتوان در آنها از that استفاده کرد.
اکنون که با این قوانین آشنا شدید، سعی کنید در مکالمات و نوشتههای خود از این ساختارها استفاده کنید. به متونی که میخوانید دقت کنید و جملات موصولی را در آنها پیدا کنید. تمرین مداوم، بهترین راه برای تثبیت این گرامر مهم در ذهن شماست.



