- آیا تفاوت بین «my book» و «the book is mine» را میدانید؟
- ضمایر ملکی در زبان انگلیسی دقیقا چه هستند و چه زمانی باید از آنها استفاده کنیم؟
- چگونه میتوان از اشتباهات رایج در استفاده از صفات و ضمایر ملکی جلوگیری کرد؟
- آیا کلماتی مانند its و theirs آپاستروف (‘) دارند یا خیر؟
در این مقاله، به تمام این سوالات به طور کامل و با جزئیات پاسخ خواهیم داد. یادگیری صحیح ضمایر ملکی و تفاوت آنها با صفات ملکی، یکی از پایههای اساسی برای صحبت کردن و نوشتن به زبان انگلیسی به صورت روان و طبیعی است. بسیاری از زبانآموزان این دو مفهوم را با یکدیگر اشتباه میگیرند که منجر به خطاهای گرامری رایج میشود. با مطالعه این راهنمای جامع، شما نه تنها تفاوت این دو را به خوبی درک خواهید کرد، بلکه با مثالهای متعدد، کاربرد هر یک را در جملات مختلف به صورت عملی خواهید آموخت.
درک مفهوم مالکیت در انگلیسی: چرا این مبحث مهم است؟
قبل از اینکه به سراغ تعریف و بررسی ضمایر ملکی (Possessive Pronouns) و صفات ملکی (Possessive Adjectives) برویم، بیایید لحظهای به مفهوم «مالکیت» در زبان فکر کنیم. ما در طول روز بارها و بارها به اشیاء، افراد یا ایدههایی اشاره میکنیم که به کسی یا چیزی تعلق دارند. جملاتی مانند «این کتاب من است»، «ماشین آنها کجاست؟» یا «ایده او عالی بود» همگی نشاندهنده مالکیت هستند. در زبان انگلیسی، برای بیان این مفهوم دو راه اصلی و کمی متفاوت وجود دارد که درک تفاوت آنها برای جلوگیری از اشتباهات گرامری ضروری است.
این دو راه از طریق «صفات ملکی» و «ضمایر ملکی» پیادهسازی میشوند. اگرچه هر دو به مالکیت اشاره دارند، اما نقش گرامری و جایگاه آنها در جمله کاملاً متفاوت است. اشتباه گرفتن این دو میتواند باعث شود جمله شما برای یک فرد انگلیسیزبان، غیرطبیعی یا حتی اشتباه به نظر برسد. بنابراین، تسلط بر این مبحث گامی مهم در جهت روانتر شدن و دقیقتر شدن انگلیسی شماست.
صفات ملکی (Possessive Adjectives) چیستند؟
صفات ملکی، همانطور که از نامشان پیداست، نوعی صفت هستند. وظیفه اصلی صفت در زبان انگلیسی، توصیف یک اسم است. بنابراین، صفات ملکی همیشه و همواره قبل از یک اسم میآیند تا نشان دهند آن اسم به چه کسی یا چه چیزی تعلق دارد. آنها به تنهایی در جمله معنای کاملی ندارند و حتماً باید یک اسم به دنبالشان بیاید.
صفات ملکی در زبان انگلیسی عبارتند از:
- My (مال من)
- Your (مال تو/شما)
- His (مال او – مذکر)
- Her (مال او – مونث)
- Its (مال آن – اشیاء و حیوانات)
- Our (مال ما)
- Their (مال آنها)
نحوه استفاده از صفات ملکی در جمله
همانطور که گفته شد، قانون اصلی این است: صفت ملکی + اسم. بیایید به چند مثال نگاه کنیم تا این موضوع کاملاً برایتان جا بیفتد.
My:
This is my book. (این کتاب من است.)
در اینجا، «my» مالکیت «book» را مشخص میکند.
Your:
I like your new car. (من ماشین جدید تو را دوست دارم.)
«your» نشان میدهد که «new car» متعلق به شماست.
His:
His name is Ali. (اسم او علی است.)
«His» مالکیت اسم را برای یک شخص مذکر بیان میکند.
Her:
She forgot her keys on the table. (او کلیدهایش را روی میز فراموش کرد.)
«Her» برای نشان دادن مالکیت یک شخص مونث استفاده میشود.
Its:
The dog wagged its tail. (سگ دمش را تکان داد.)
نکته بسیار مهم: Its به عنوان صفت ملکی هرگز آپاستروف ندارد. It’s مخفف «it is» یا «it has» است و یک اشتباه رایج به شمار میرود.
Our:
We should sell our house. (ما باید خانهمان را بفروشیم.)
Their:
The students completed their homework. (دانشآموزان تکالیفشان را تمام کردند.)
ضمایر ملکی (Possessive Pronouns) چیستند؟
حالا به بخش اصلی بحث، یعنی ضمایر ملکی میرسیم. ضمیر (Pronoun) کلمهای است که جایگزین اسم میشود تا از تکرار آن جلوگیری کند. بنابراین، ضمایر ملکی کلماتی هستند که جایگزین «صفت ملکی + اسم» میشوند. این ضمایر به تنهایی در جمله قرار میگیرند و نیازی ندارند که اسمی بعد از آنها بیاید، زیرا خودشان مفهوم آن اسم را در درون خود دارند.
ضمایر ملکی در زبان انگلیسی عبارتند از:
- Mine (مال من)
- Yours (مال تو/شما)
- His (مال او – مذکر)
- Hers (مال او – مونث)
- Its (مال آن – به ندرت استفاده میشود)
- Ours (مال ما)
- Theirs (مال آنها)
نحوه استفاده از ضمایر ملکی در جمله
برخلاف صفات ملکی، ضمایر ملکی به تنهایی و بدون نیاز به اسم در جمله به کار میروند. آنها معمولاً زمانی استفاده میشوند که اسم مورد نظر قبلاً در جمله یا مکالمه ذکر شده باشد و شنونده یا خواننده بداند در مورد چه چیزی صحبت میکنیم.
Mine:
That book is not your book, it is mine. (آن کتاب، کتاب تو نیست؛ مال من است.)
در اینجا «mine» جایگزین «my book» شده است تا از تکرار کلمه «book» جلوگیری شود.
Yours:
My car is fast, but yours is faster. (ماشین من سریع است، اما مال تو سریعتر است.)
«yours» جایگزین «your car» شده است.
His:
I found a wallet. Is it his? (من یک کیف پول پیدا کردم. آیا مال اوست؟)
«his» جایگزین «his wallet» شده است. توجه کنید که «his» هم به عنوان صفت ملکی و هم به عنوان ضمیر ملکی شکل یکسانی دارد.
Hers:
All the paintings were good, but hers was the best. (همه نقاشیها خوب بودند، اما مال او بهترین بود.)
«hers» جایگزین «her painting» شده است.
Ours:
Their house is big, but ours has a better view. (خانه آنها بزرگ است، اما مال ما منظره بهتری دارد.)
«ours» جایگزین «our house» شده است.
Theirs:
This is our problem, not theirs. (این مشکل ماست، نه مال آنها.)
«theirs» جایگزین «their problem» شده است. نکته مهم: کلمه theirs نیز مانند its و hers، هرگز آپاستروف ندارد.
استفاده از ضمیر ملکی Its
ضمیر ملکی «its» بسیار به ندرت استفاده میشود. در حالی که از نظر گرامری وجود دارد، اما در مکالمات و نوشتار روزمره تقریباً به کار نمیرود، زیرا میتواند جمله را عجیب و غیرطبیعی جلوه دهد. معمولاً انگلیسیزبانان ترجیح میدهند جمله را به نحوی دیگر بیان کنند. برای مثال:
The cat protects its kittens. (صفت ملکی: گربه از بچههایش محافظت میکند.)
به جای گفتن: The kittens are its (که عجیب به نظر میرسد)، معمولاً جمله را تکرار میکنند یا از ساختار دیگری استفاده میکنند.
جدول مقایسه: صفات ملکی در برابر ضمایر ملکی
برای درک بهتر تفاوتها، بهترین راه مشاهده آنها در کنار یکدیگر است. جدول زیر به شما کمک میکند تا این دو دسته را به سادگی مقایسه کنید.
| شخص (Person) | صفت ملکی (Possessive Adjective) | ضمیر ملکی (Possessive Pronoun) | مثال ترکیبی |
|---|---|---|---|
| اول شخص مفرد (I) | My | Mine | This is my phone. This phone is mine. |
| دوم شخص مفرد/جمع (You) | Your | Yours | Is that your bag? Is that bag yours? |
| سوم شخص مفرد مذکر (He) | His | His | I borrowed his car. The car is his. |
| سوم شخص مفرد مونث (She) | Her | Hers | Her idea was brilliant. The brilliant idea was hers. |
| سوم شخص مفرد خنثی (It) | Its | Its (نادر) | The tree lost its leaves. |
| اول شخص جمع (We) | Our | Ours | This is our classroom. This classroom is ours. |
| سوم شخص جمع (They) | Their | Theirs | They finished their project. The project is theirs. |
تفاوت کلیدی در یک نگاه: چه زمانی از کدام استفاده کنیم؟
برای اینکه هیچگاه این دو را با هم اشتباه نگیرید، این دو قانون ساده را به خاطر بسپارید:
- اگر بعد از کلمه ملکی، یک اسم وجود دارد، باید از صفت ملکی استفاده کنید.
- This is my computer. (درست)
- This is mine computer. (نادرست)
- اگر بعد از کلمه ملکی، هیچ اسمی وجود ندارد (و آن کلمه به تنهایی در جمله ایستاده است)، باید از ضمیر ملکی استفاده کنید.
- This computer is mine. (درست)
- This computer is my. (نادرست)
نکات و اشتباهات رایج
یادگیری گرامر فقط دانستن قوانین نیست، بلکه آگاهی از اشتباهات متداول نیز هست. در اینجا به چند مورد از رایجترین خطاها در استفاده از ضمایر ملکی و صفات ملکی اشاره میکنیم.
۱. استفاده از آپاستروف (‘)
این بزرگترین و رایجترین اشتباه است. به یاد داشته باشید:
- Yours, Hers, Its, Ours, Theirs هرگز آپاستروف ندارند.
- You’re مخفف «you are» است.
- It’s مخفف «it is» یا «it has» است.
- There’s مخفف «there is» است.
مثال اشتباه: The book is your’s.
مثال صحیح: The book is yours.
مثال اشتباه: The dog wagged it’s tail.
مثال صحیح: The dog wagged its tail.
۲. استفاده از Whose در مقابل Who’s
این مورد نیز بسیار شبیه به نکته قبلی است.
- Whose یک کلمه پرسشی برای مالکیت است. (مال چه کسی؟)
- Who’s مخفف «who is» یا «who has» است. (چه کسی است؟)
مثال: Whose jacket is this? (این کاپشن مال کیست؟)
مثال: Who’s coming to the party? (چه کسی به مهمانی میآید؟)
جمعبندی نهایی
در این مقاله به صورت جامع و کامل به بررسی تفاوتها و کاربردهای صفات ملکی و ضمایر ملکی پرداختیم. آموختیم که صفات ملکی (my, your, his, her, its, our, their) همیشه قبل از یک اسم میآیند تا مالکیت آن را مشخص کنند. در مقابل، ضمایر ملکی (mine, yours, his, hers, ours, theirs) به تنهایی در جمله به کار میروند و جایگزین ترکیب «صفت ملکی + اسم» میشوند تا از تکرار جلوگیری کنند.
با به خاطر سپردن قوانین سادهای که ذکر شد و توجه به اشتباهات رایج، به ویژه استفاده نادرست از آپاستروف، میتوانید با اطمینان بیشتری از این ساختارهای گرامری در مکالمات و نوشتههای خود استفاده کنید. تمرین کردن با مثالهای مختلف و ساختن جملات شخصی، بهترین راه برای تسلط کامل بر این مبحث است.
