- آیا اغلب در مکالمات انگلیسی خود دچار شک و تردید گرامری میشوید؟
- تا به حال فکر کردهاید چرا برخی از اشتباهات گرامری به طور مداوم برای شما تکرار میشوند؟
- آیا میدانید که بسیاری از این خطاها ریشه در تفاوتهای ساختاری زبان فارسی و انگلیسی دارند؟
- به دنبال راهی عملی و قطعی برای شناسایی و حذف این اشتباهات گرامری رایج از گفتار و نوشتار خود هستید؟
در این مقاله جامع، به تمام این سوالات پاسخ خواهیم داد و ۲۰ مورد از پرتکرارترین اشتباهات گرامری رایج که زبانآموزان ایرانی مرتکب میشوند را به صورت دقیق بررسی خواهیم کرد. یادگیری زبان انگلیسی سفری هیجانانگیز است، اما تفاوتهای بنیادین بین ساختار زبان فارسی و انگلیسی، اغلب باعث بروز خطاهایی میشود که شاید حتی از وجود آنها بیخبر باشید. این مقاله مانند یک نقشه راه، به شما کمک میکند تا این دستاندازهای گرامری را بشناسید، ریشهی آنها را درک کنید و با مثالهای واضح و توضیحات کاربردی، یک بار برای همیشه آنها را برطرف نمایید. با ما همراه باشید تا با آگاهی کامل، قدمی بزرگ در مسیر تسلط بر زبان انگلیسی بردارید.
۱. استفاده از «am/is/are» قبل از افعال اصلی (I am agree)
این شاید یکی از شناختهشدهترین اشتباهات گرامری رایج در میان فارسیزبانان باشد. دلیل آن ترجمه مستقیم از زبان فارسی است. در فارسی میگوییم «من موافق هستم»، و به همین دلیل زبانآموزان تمایل دارند بگویند «I am agree». اما در انگلیسی، «agree» خود یک فعل کامل است و به فعل کمکی «to be» نیازی ندارد.
- شکل اشتباه: I am agree with you.
- شکل صحیح: I agree with you.
- شکل اشتباه: She is agree with the new policy.
- شکل صحیح: She agrees with the new policy.
۲. بیان سن با فعل «have» به جای «to be»
یکی دیگر از خطاهای ناشی از ترجمه تحتاللفظی! در فارسی میگوییم «من ۲۵ سال دارم»، اما در انگلیسی برای بیان سن همیشه از فعل «to be» (am/is/are) استفاده میشود. استفاده از «have» برای سن کاملاً اشتباه است و برای یک انگلیسیزبان بیمعنی به نظر میرسد.
- شکل اشتباه: I have 25 years old.
- شکل صحیح: I am 25 years old.
- شکل اشتباه: My brother has 30 years.
- شکل صحیح: My brother is 30 years old.
۳. حذف حروف تعریف «a/an/the»
زبان فارسی حروف تعریف معین (the) و نامعین (a/an) را به شکل موجود در انگلیسی ندارد. به همین دلیل، زبانآموزان ایرانی اغلب آنها را فراموش میکنند. این حذف، جملات را غیرطبیعی و ناقص جلوه میدهد، به خصوص زمانی که در مورد شغل یا یک اسم قابل شمارش مفرد صحبت میکنیم.
- شکل اشتباه: He is doctor. I bought new car.
- شکل صحیح: He is a doctor. I bought a new car.
- شکل اشتباه: I saw movie last night. Movie was great.
- شکل صحیح: I saw a movie last night. The movie was great.
۴. اشتباه در استفاده از حروف اضافه (Prepositions)
حروف اضافه (مانند in, on, at, for, with, to) یکی از چالشبرانگیزترین بخشهای گرامر برای هر زبانآموزی هستند. هیچ قانون کلی و ثابتی برای همه موارد وجود ندارد و بسیاری از آنها باید به صورت عبارات ثابت (collocations) یاد گرفته شوند. ترجمه مستقیم از فارسی در اینجا نیز بسیار مشکلساز است.
چند مثال رایج:
- وابسته بودن به:
- شکل اشتباه: It depends on you. (در فارسی میگوییم «بستگی به تو دارد»)
- شکل صحیح: It depends on you. (این مورد تصادفا صحیح است، اما موارد دیگر اینطور نیستند)
- ازدواج کردن با:
- شکل اشتباه: She married with a rich man.
- شکل صحیح: She married a rich man. (بدون حرف اضافه) یا She is married to a rich man.
- گوش دادن به:
- شکل اشتباه: I like to listen music.
- شکل صحیح: I like to listen to music.
۵. استفاده نادرست از «He» و «She»
در زبان فارسی، ضمیر سوم شخص مفرد «او» برای هر دو جنس مذکر و مونث به کار میرود. این عدم تمایز جنسیتی باعث میشود که زبانآموزان ایرانی در ابتدای مسیر یادگیری، به طور مکرر «he» و «she» را به جای یکدیگر استفاده کنند. این اشتباه میتواند منجر به سوءتفاهم شود و نیازمند تمرین و توجه زیاد است.
- شکل اشتباه: My mother is a great cook. He makes delicious food.
- شکل صحیح: My mother is a great cook. She makes delicious food.
۶. عدم تطابق فاعل و فعل (Subject-Verb Agreement)
در انگلیسی، فعل باید با فاعل خود از نظر تعداد (مفرد یا جمع بودن) مطابقت داشته باشد. این قانون به خصوص در زمان حال ساده برای سوم شخص مفرد (he, she, it) که فعل «s» میگیرد، اهمیت دارد. در فارسی چنین تطابقی به این شکل وجود ندارد و این مورد به یکی از اشتباهات گرامری رایج تبدیل شده است.
- شکل اشتباه: My sister live in London.
- شکل صحیح: My sister lives in London.
- شکل اشتباه: The people in this city is very friendly.
- شکل صحیح: The people in this city are very friendly.
۷. آوردن شکل ساده فعل بعد از «didn’t»
یک قانون ساده و مهم: همیشه بعد از افعال کمکی «do», «does» و «did» در جملات منفی و سوالی، شکل ساده فعل (base form) میآید. بسیاری از زبانآموزان به اشتباه فعل را به زمان گذشته برمیگردانند که یک خطای رایج است.
- شکل اشتباه: I didn’t went to the party.
- شکل صحیح: I didn’t go to the party.
- شکل اشتباه: Did you saw the match?
- شکل صحیح: Did you see the match?
۸. تفاوت بین «Boring» و «Bored»
صفاتی که به «-ing» ختم میشوند (مانند boring, interesting, exciting) ماهیت و ویژگی چیزی یا کسی را توصیف میکنند. اما صفاتی که به «-ed» ختم میشوند (مانند bored, interested, excited) احساسات یک شخص را بیان میکنند. جابجا کردن این دو میتواند معنای جمله را کاملاً عوض کند.
- شکل اشتباه: I am so boring in this class. (این جمله یعنی: من در این کلاس آدم کسلکنندهای هستم.)
- شکل صحیح: I am so bored in this class. (این جمله یعنی: من در این کلاس حوصلهام سر رفته است.)
- شکل اشتباه: This book is very interested.
- شکل صحیح: This book is very interesting.
۹. جایگاه نادرست قید «Very»
در فارسی ممکن است بگوییم «من خیلی این فیلم را دوست دارم». این ساختار باعث میشود زبانآموز بگوید «I very like this movie». اما در انگلیسی، قید «very» نمیتواند مستقیماً قبل از فعل بیاید تا آن را توصیف کند. به جای آن از عبارت «very much» در انتهای جمله استفاده میشود.
- شکل اشتباه: I very like pizza.
- شکل صحیح: I like pizza very much.
۱۰. تفاوت بین «Make» و «Do»
تشخیص تفاوت بین «make» و «do» یکی دیگر از اشتباهات گرامری رایج است. در فارسی اغلب برای هر دو از «انجام دادن» یا «درست کردن» استفاده میکنیم. به عنوان یک قانون کلی:
- Do: برای وظایف، کارها، فعالیتهای تکراری و کلی استفاده میشود. (do homework, do the shopping, do a favor)
- Make: برای خلق کردن، ساختن یا تولید چیزی جدید استفاده میشود. (make a cake, make a decision, make a noise)
- شکل اشتباه: I need to do a decision.
- شکل صحیح: I need to make a decision.
- شکل اشتباه: She is making her homework.
- شکل صحیح: She is doing her homework.
۱۱. استفاده از اسم جمع بعد از «One of the…»
وقتی از ساختار «one of the…» (یکی از…) استفاده میکنیم، منطقاً در حال انتخاب یک مورد از میان یک مجموعه (گروه) هستیم. بنابراین، اسمی که بعد از این عبارت میآید باید حتماً جمع باشد.
- شکل اشتباه: One of my favorite movie is The Godfather.
- شکل صحیح: One of my favorite movies is The Godfather.
- شکل اشتباه: He is one of the best player in the world.
- شکل صحیح: He is one of the best players in the world.
۱۲. تفاوت بین «Say» و «Tell»
هر دو فعل به معنی «گفتن» هستند اما کاربرد متفاوتی دارند. قانون اصلی این است: بعد از «tell» ما به یک شخص (مفعول غیرمستقیم) اشاره میکنیم، اما بعد از «say» معمولاً اینطور نیست.
- Tell: She told me a secret. (بعد از tell مفعول me آمده)
- Say: She said that she was tired. (نمیگوییم She said me)
- شکل اشتباه: He said me to wait.
- شکل صحیح: He told me to wait.
۱۳. استفاده نادرست از اسم مصدر (Gerund) بعد از حروف اضافه
یک قانون بسیار مهم در گرامر انگلیسی: اگر فعلی بلافاصله بعد از یک حرف اضافه (مانند in, on, at, for, about, after, before) بیاید، آن فعل باید به صورت اسم مصدر (Gerund) یعنی با «-ing» باشد.
- شکل اشتباه: I am interested in learn English.
- شکل صحیح: I am interested in learning English.
- شکل اشتباه: Thank you for help me.
- شکل صحیح: Thank you for helping me.
۱۴. اسامی قابل شمارش و غیرقابل شمارش (Much vs. Many)
درک تفاوت بین اسامی قابل شمارش (countable) و غیرقابل شمارش (uncountable) برای استفاده صحیح از کلماتی مانند «much» و «many» ضروری است. این تفکیک در زبان فارسی به این وضوح وجود ندارد.
- Many: برای اسامی قابل شمارش جمع (many books, many friends)
- Much: برای اسامی غیرقابل شمارش (much water, much time, much information)
- شکل اشتباه: I don’t have much friends.
- شکل صحیح: I don’t have many friends.
- شکل اشتباه: How many money do you have?
- شکل صحیح: How much money do you have?
۱۵. ساختار اشتباه در سوالات غیرمستقیم
وقتی یک سوال را داخل یک جمله دیگر میآوریم (سوال غیرمستقیم)، ساختار آن از حالت سوالی خارج شده و به حالت یک جمله خبری عادی برمیگردد. یعنی فاعل قبل از فعل قرار میگیرد.
- سوال مستقیم: Where is the bank?
- شکل اشتباه: Can you tell me where is the bank?
- شکل صحیح: Can you tell me where the bank is?
۱۶. استفاده از صفت به جای قید
صفتها (Adjectives) برای توصیف اسم به کار میروند، در حالی که قیدها (Adverbs) برای توصیف فعل، صفت یا یک قید دیگر استفاده میشوند. بسیاری از قیدها با اضافه کردن «-ly» به صفت ساخته میشوند. این هم یکی دیگر از اشتباهات گرامری رایج است.
- شکل اشتباه: He drives very slow.
- شکل صحیح: He drives very slowly. (slowly فعل drives را توصیف میکند)
- شکل اشتباه: She speaks English perfect.
- شکل صحیح: She speaks English perfectly.
۱7. تفاوت بین «Since» و «For»
هر دو برای اشاره به زمان در زمان حال کامل (Present Perfect) استفاده میشوند، اما با یک تفاوت کلیدی:
- For: برای اشاره به یک مدت زمان استفاده میشود. (for two years, for three hours, for a long time)
- Since: برای اشاره به یک نقطه شروع مشخص در زمان استفاده میشود. (since 2020, since last week, since I was a child)
- شکل اشتباه: I have been living here since five years.
- شکل صحیح: I have been living here for five years.
- شکل اشتباه: She has been waiting for 8 AM.
- شکل صحیح: She has been waiting since 8 AM.
۱۸. استفاده از مفعول نادرست (Me vs. I)
تشخیص زمان استفاده از ضمایر فاعلی (I, he, she, we, they) و ضمایر مفعولی (me, him, her, us, them) گاهی اوقات چالشبرانگیز است، به خصوص وقتی دو نفر در جمله حضور دارند.
- شکل اشتباه: My friend and me went to the cinema.
- شکل صحیح: My friend and I went to the cinema. (برای تست، دوستتان را حذف کنید: I went to the cinema درست است.)
- شکل اشتباه: She gave the book to my brother and I.
- شکل صحیح: She gave the book to my brother and me. (برای تست، برادرتان را حذف کنید: She gave the book to me درست است.)
۱۹. استفاده از «Double Negative» یا منفی مضاعف
در زبان انگلیسی استاندارد، استفاده از دو کلمه منفی در یک جمله اشتباه است و جمله را مثبت میکند (یا حداقل گیجکننده). این ساختار در برخی گویشهای فارسی رایج است («هیچی نمیدونم»)، اما در انگلیسی یک خطای گرامری محسوب میشود.
- شکل اشتباه: I don’t know nothing about it.
- شکل صحیح: I don’t know anything about it. یا I know nothing about it.
۲۰. کلمات «Everybody/Everyone» مفرد هستند
کلماتی مانند «everybody», «everyone», «anybody», «anyone», «somebody» و «someone» شاید در ظاهر به گروهی از افراد اشاره کنند، اما از نظر گرامری همیشه مفرد هستند و فعل آنها نیز باید مفرد باشد.
- شکل اشتباه: Everybody are happy.
- شکل صحیح: Everybody is happy.
- شکل اشتباه: Does anyone have a pen?
- شکل صحیح: Does anyone have a pen? (در این مثال have شکل ساده فعل است و صحیح است، اما در جمله خبری…)
- شکل اشتباه: Everyone have their own problems.
- شکل صحیح: Everyone has his or her own problems.
